چیزایی که می‌خوام اینجا در مورد چگونه اینفلوئنسر شویم بگم غیر از اون روش‌های افزایش فالوور یا رازهای رفتن به اکسپلور اینستاگرام یا چیزای شبیه به اینه.

اینجا اگه بشه می‌خوام در مورد راه و روش اینفلوئنسر شدن برای کسایی بگم که نمی‌خوان صرفاً لایف‌استایل به نمایش بذارن یا کارای خنده‌دار کنن.

اگه آدم برون‌گرایی باشی، حرفای دم‌دستی بزنی، پولدار باشی، زندگی خوشگلی داشته باشی یا با لباس کم از خودت عکس بگیری یا همش غر بزنی و کمی هم ذوق و سلیقه به خرج بدی شانس دیده شدنت تو شبکه‌های اجتماعی خیلی زیاده. ولی اگه این خصوصیات رو نداشته باشی چی؟

اگه می‌خوای با دانش، تخصص یا هنرت اینفلوئنسر بشی این پست می‌تونه کمکت ‌کنه.

---

• تعریف اینفلوئنسر
• معیار تشخیص اینفلوئنسر
• همه توانایی اینفلوئنسر شدن رو ندارن
• چگونه اینفلوئنسر شویم – ذهنیت
• چگونه اینفلوئنسر شویم – اجرا
• جمع‌بندی

اینفلوئنسر کیست؟

اینفلوئنسر رو می‌شه از جهات مختلف مورد بررسی قرار داد که برای اینکه وقتمون زیاد گرفته نشه سعی می‌کنم خیلی سریع جمعش کنم.

اینفلوئنسر یه تعریف خاص تو فضای مارکتینگ و شبکه‌های اجتماعی داره و یه تعریف عمومی و کلی که به فضای مارکتینگ و فروش و مشتری و خریدار و محصول مرتبط نیست.

اینفلوئنس (influence) تو لغت یعنی تاثیرگذاری و اینفلوئنسر (influencer) یعنی تاثیرگذار

تعریف کلی اینفلوئنسر

وقتی یه یادگاری رو دیوار می‌نویسی اثر گذاشتی. وقتی به یه توپ هم که در حالِ حرکته ضربه‌ می‌زنی بازم اثر گذاشتی. تو حالت اول یه نشونی از خودت به جا گذاشتی، تو حالت دوم مسیر یه شیء رو تغییر دادی.

تو هر دو تا مثال بالا آدمی که اثرگذار بوده رو می‌تونیم بگیم اینفلوئنسره، اما چون اثرپذیر انسان نبوده بهش نمی‌گیم اینفلوئنسر.

البته می‌تونیم صرف نظر از لغت influencer به صورت مستقل به داستان نگاه کنیم و کلمۀ اثرگذار رو مورد بررسی قرار بدیم و این اثرگذاری رو از دو جهت اثرگذاری روی اشیاء و اثرگذاری روی انسان‌ها بررسی کنیم که صد البته اینجا دنبال این نیستیم.

اینفلوئنسر به معنای کلی و عام کسیه که با حرفا و رفتارش روی مردم اثر می‌ذاره. یکی کم، یکی زیاد. یکی قوی، یکی ضعیف.

این تعریف اصلاً اون چیزی نیست که لغت اینفلوئنسر به اون اشاره کنه. در حقیقت اینفلوئنسر یه اصطلاحه و معنای لغوی اون تو فضای کسب‌وکار خیلی مورد بحث نیست. شایدم هست و من ندیدم.

اصطلاح اینفلوئنسر

بین اهل فن یعنی دیجیتال مارکترها و فعلان همیشه در صحنه‌ی شبکه‌های اجتماعی و امثالهم، اینفلوئنسر کسیه که تو اینترنت و به‌خصوص تو شبکه‌های اجتماعی دنبال‌کننده‌ی زیادی داره. یه جورایی شاخه.

به‌نظرم وقتی یه نفر می‌گه اینفلوئنسر، اولین چیزی که تو ذهن آدم شکل می‌گیره یه آدم با لایف‌استایلِ زیبایِ مایل به خارج باشه که اتفاقاً فالووراشم زیاده.

اینفلوئنسر تو اصطلاح بازاریابی اون آدمیه که روی خرید فالووراش تاثیر می‌ذاره و باعث می‌شه فروش بره بالا.

تعریف ویکی پدیا

ویکی پدیا اینفلوئنسر رو همون سلبریتی اینترنتی گرفته. یعنی می‌گه سلبریتی اینترنتیی که بعضیا بهش اینفلوئنسر هم می‌گن.

میگه: اینفلوئنسر شبکه‌های اجتماعی یا سلبریتی اینترنتی کسیه که شهرتش رو به وسیله‌ی اینترنت کسب کرده و توسعه می‌ده. و اینستاگرام رو مهم‌ترین عامل افزایش اینفلوئنسرها تو دهه‌ی گذشته می‌دونه.

البته در ادامه داره که: این اشخاص با برندها همکاری می‌کنن و محصولاتشون رو به مخاطبای خودشون معرفی می‌کنن. یعنی کار اصلیشون معرفی محصولات برندها به مخاطباشونه.

تعریف مدنظر ما

هیچ کدوم از تعاریف اشتباه نیستن و همشون تو جای خودشون درستن اما اون چیزی که ما می‌خوایم در موردش حرف بزنیم جنسش بیشتر به فضای رهبری فکری نزدیکه.

تعریف رهبر فکری از ویکی پدیا:
رهبر فکری فرد یا شرکتی است که در یک زمینه‌ی تخصصی مرجع است. معمولاً از رهبران فکری خواسته می‌شود تا در رویدادهای عمومی، کنفرانس‌ها یا وبینارها صحبت کنند تا بینش خود را با مخاطبان به اشتراک بگذارند

چیزی که ما به عنوان اینفلوئنسر توی این پست دنبالش هستیم خیلی خیلی به تعریف بالا نزدیکه و صد البته درنهایت اگه توی شبکه‌های اجتماعی مثل اینستاگرام کسی رهبر فکری بشه بهش می‌گن اینفلوئنسر.

مسلماً این رهبر فکری که داریم ازش حرف می‌زنیم روی خرید مخاطباش هم اثرگذاره، ولی هدفش از مشهور شدن صرفاً تبلیغ محصول یا خدمات برندها نیست. هدفش مرجع شدن توی صنف خودش و کسب اعتبار و جایگاهه. و بالاتر، اصلاح و تغییر.

چجوری تشخیص بدیم کی اینفلوئنسره کی نیست؟

قدیما راهی نبود که آدم بفهمه یه آدم مثلاً چقدر مرید یا هوادار داره اما الان به لطف تکنولوژی‌های جدید معلوم می‌شه کی چقدر دنبال‌کننده داره و این اولین و اساسی‌ترین معیار برای اینه که بگیم یه نفر اینفلوئنسر هست یا نیست.

یعنی اولین معیار، تعداد نفراتی هست که دور یه نفر جمع شدن و دارن به اون آدم توجه می‌کنن. اون بابایی که وسط واستاده می‌شه اینفلوئنسر.

اینجا یه بحث جالبی پیش میاد که اگر معیار اینفلوئنسر خطاب کردن یه شخص، کمیتِ تاثیرگذاریشه، این عدد که یه نفر باید به اون برسه تا بهش بگیم اینفلوئنسر چنده؟

مثلاً اگه یکی بیشتر از ۱۰۰ هزار نفر دنبال‌کننده داره اینفلوئنسره؟ یا یکی که ۵۰۰کا فالوور داره؟ ها؟ چی باید بگیم؟

فالوور زیاد یکی از قید‌های ضروری هست که یه اینفلوئنسر باید داشته باشه. قیدِ ضروری بعدی اینه که باید تولیدکننده‌ی محتوا باشه و کارش این باشه. یعنی چی؟

مثلاً یه کسی مثل سایمون سینک خیلی آدم تاثیرگذاریه ولی ما بهش نمی‌گیم اینفلوئنسر، می‌گیم مثلاً سخنران، نویسنده، یه همچین چیزایی. چرا بهش نمی‌گیم اینفلوئنسر؟ چون اینفلوئنسر بودن رو یه شغل می‌بینیم.

مثلاً گری ‌وی خیلی آدم تاثیرگذاریه و تو تمام شبکه‌های اجتماعی هست و فالووراشم خیلی زیاده و اتفاقاً باعث زیاد شدن فروش هم می‌شه ولی بهش نمی‌گیم اینفلوئنسر.

یه جورایی فقط به کسایی می‌گیم اینفلوئنسر که تو شبکه‌های اجتماعی محتوا بیرون می‌دن، فالووراشون زیاده و با مخاطباشون ارتباط دارن و کارشون همینه. یعنی تولید محتوا. یه جورایی کارِ اصلیشون فعالیت تو رسانه‌های اجتماعیه.

اینفلوئنسر همون سلبریتی که شهرتش رو تو اینترنت کسب کرده و همونجا هم داره زیادش می‌کنه. تو بگو سلبریتی اینترنتی.

به جز اینکه باید فعالیت رسانه‌ای داشته باشه که مهم‌ترینش تولید محتواست و کنارش باید فالوور زیادی داشته باشه باید روی مخاطباش اثرگذاری هم داشته باشه.

یعنی فالووراش به حرفاش گوش بدن و این آدم رو تو یه موضوع خاص یا توی چند تا موضوع مرجع بدونن و بهش اعتماد داشته باشن.

این اعتماد و تاثیرپذیری از جهت مخاطبا به دلایل مختلف اتفاق میفته که تو بحث ما بیشتر به خاطر تخصص بالا یا صاحب نظر بودن شخص تو حوزه‌ی فعالیت خودشه.

دنیل جی بورستین یه تعریف جالب از سلبریتی داره که توی آدیوبلاگ سلبریتی کیست کامل دربارش حرف زدم. وقت داری گوش کن.

همه نمی‌تونن اینفلوئنسر بشن

با توجه به چیزایی که تا اینجا گفتیم مشخص شد که می‌خوایم تو یه تخصص یا هنر، داخل اینترنت در کنار شناخته شدن مرجع بشیم، طوری که نظرات و کارایی که می‌کنیم مورد پذیرش مخاطبامون باشه.

برای اینکار یه نکته‌ی خیلی مهم اینه که باید تو اون چیزی که می‌خوایم بگیم عالی باشیم. خوب بودن کافی نیست. اگه نمی‌تونیم تو یه موضوعِ عریض و طویل عالی باشیم باید انقدر موضوع رو نیچ کنیم تا بتونیم جایگاهی رو پیدا کنیم که یا توش عالی باشیم یا توانایی عالی بودن رو داشته باشیم.

اینو چرا دارم می‌گم، چون فکر نکنی هر کسی می‌تونه با خوندن چهار تا پست شبیه به این پست یا دیدن ۴ تا دوره‌ی آموزشی بره و تو صنف خودش رهبر فکری بشه. اصلاً ازین خبرا نیست!

اگه حرفی برا گفتین نداری، یا تو یه زمینه‌ی خاص مهارت عجیب غریبی نداری و حوصلشو نداری که مهارت پیدا کنی باید روراست بگم هیچ شانسی برای موفقیت نداری. الکی امیدوار نباش.

البته این نه یعنی اینکه اگه تخصص نداری اول برو متخصص شو بعد بیا اینفلوئنسر شو، نه. اتفاقاً برعکس. اگه تخصص نداری ولی تو مسیر حرفه‌ای شدن هستی مسیرت رو مستند کن. جلوتر بیشتر در موردش حرف می‌زنیم.

راه‌حل سه مرحله‌ایی گری وی در مورد برندسازی شخصی:
۱- مشخص کن راجع به چی میخوای حرف بزنی
۲- اطراف اون موضوع محتوا تولید و منتشر کن
۳- تو تولید و انتشار محتوا که جا افتادی تبلیغات کن
منبع: https://www.garyvaynerchuk.com/5-strategies-for-personal-branding-online/

چگونه اینفلوئنسر شویم – ذهنیت

یه قسمت اینفلوئنسر شدن که تقریباً همه جا ازش صحبت می‌شه بحثای فنیِ مربوط به هر شبکه‌ی اجتماعیه که چی کار کنیم تا بیشتر دیده بشیم.

اما واقعیت اینه که اینفلوئنسری که ما اینجا داریم در موردش حرف می‌زنیم یه طرز فکر خاص داره.

به‌خاطر همین موضوع اول درباره‌ی ذهنیت و مایندست یه رهبر فکری یا اینفلوئنسر شبکه‌های اجتماعی حرف می‌زنیم و بعد مسائل فنی رو می‌بینیم.

یه اینفلوئنسر یا رهبر فکری ۱- رویای دسته جمعی داره ۲- دغدغه‌منده ۳- کمک‌کننده‌س. اینا مربوط می‌شه به ذهنیت که اتفاقاً اساس کاره.

رویای دسته جمعی

دیدی می‌گن اگه می‌خوای موفق بشی باید رویا داشته باشی. بدونِ رویا به جایی نمی‌رسی؟ ازین انگیزشی طوریا.

تو داستان اینفلوئنسر شدن به نظر من هر چقدر رویات غیر شخصی‌ باشه بهتر می‌تونی اعتماد جلب کنی و به تبع اون اعتبار و جایگاه بهتری کسب کنی.

اینارو دارم می‌گم نری ازش استفاده‌ی غلط کنی! بگی خب ایول، اگه بیام اینکارو کنم بیشتر بهم اعتماد می‌کنن بعد یه دفعه سرشون یه کلاه بزرگ می‌ذارم در می‌رم. اصلاً بهش فکرم نکن. آفرین.

سایمون سینک تو کتاب با چرا شروع کنید، فصل ظهور اعتماد می‌گه: برای اعتمادسازی، نمی‌توان فهرستی از کارها داشت و با انجام دادن آنها اعتماد به‌وجود آورد. اعتماد زمانی به‌وجود می‌آید که احساس کنیم شخص یا سازمانی به‌خاطر چیزهایی غیر از منفعت شخصی کار می‌کند.

من وقتی به کسی اعتماد داشته باشم و مطمئن باشم که اون شخص کارایی که داره می‌کنه و حرفایی که داره می‌زنه در جهت منافع شخصی خودش نیست به حرفاش گوش می‌دم.

اثرگذاری از طریق یه اینفلوئنسر هیچ‌وقت با زور اتفاق نمیفته. این فالووره که تو وهله‌ی اول به اینفلوئنسر اعتماد می‌کنه و قبول می‌کنه که اثرپذیر باشه. اثرپذیر می‌شه چون احساس می‌کنه این اثرپذیری برای خودش یا یه گروه منفعت داره

داشتن رویای دسته جمعی یکی از چیزاییه که پایبند بودن بهش تو بلندمدت باعث می‌شه اعتماد شکل بگیره و کیفیت اثرگذاری رو بالا می‌بره.

نباید یادمون بره، یکی از مهم‌ترین صفات یه آدم قابل اعتماد، صداقت و تک‌خور نبودنشه.

بدون دغدغه نمی‌شه

تقریباً غیر ممکنه شما رهبر فکری و اینفلوئنسری رو پیدا کنی که فعال نباشه. نیست. نمی‌شه.

اگه می‌خوای شناخته بشی و اعتبار کسب کنی باید دیوونه‌ی اون کاری که داری می‌کنی باشی. شاید باید بگیم یه جورایی زندگیتو فداش کنی.

این فعال باش از یه جهت یعنی عمیق شو. تا عمق نگیری نمی‌تونی چیزایی بگی که مردم تا حالا نشنیده باشن.

این هنرمندارو تو اینستا یا اینور اونور دیدی یه کار خاصی رو طوری با مهارت انجام می‌دن که هیچ‌کس حتی نمی‌تونه بهش فکر کنه چه برسه بخواد انجامش بده.

انقدر باید تمرین کنی، فکر کنی، تحقیق کنی، امتحان کنی تا به چیزایی برسی که بکر باشه. حرفایی بزنی، کارایی بکنی که کسی تا حالا ندیده و نشنیده باشه.

عمق بگیر متمایز می‌شی

این جز با عمق گرفتن تو یه موضوع خاص به دست نمیاد. خیلی توانایی داری، روی چند تا موضوع متمرکز شو، نداری، روی یه موضوع تمرکز کن و عمق بگیر. مطمئن باش هیچ کسی حاضر نیست پای حرفای تکراریی بشینه که همه دارن می‌زنن.

دغدغه می‌خواد! یعنی موضوعی که داری توش فعالیت می‌کنی اونقدر برات اهمیت داره که نمی‌تونی بیکار بشینی. نمی‌تونی بگی خب ولش کن، مهم نیست.

شاید بگی این که خیلی بده. خیلی چرته آدم بخواد اینجوری زندگی کنه. بخواد بیشتر زمانش رو صرف یه چیزی کنه. دیوونس مگه آدم اینکارو کنه؟

اگه داری این فکرو می‌کنی باید بگم صددرصد درست می‌گی. تو آدم این فضا نیستی و اتفاقاً قرار نیست همه اینجوری باشن. تعداد کمی از مردم هستن که جنون دارن و یه دفعه سرشونو میارن بالا و می‌گن: هی! صبر کنید! داریم اشتباه می‌ریم، به نظرم این درسته، بیاید اینکارو کنیم. یا می‌گن: هی! دست نگه دارید! من یه چیزی ساختم که می‌تونه زندگیمونو بهتر کنه، بیاید ازش استفاده کنیم.

و صد البته تو این داستان همه تو جهت مثبت اثرگذاری نخواهند داشت. عده‌ی زیادی غیر عمد و یه تعداد خیلی خیلی کم به عمد بقیه رو به کارا و فکرای نادرست خواهند کشید. و این اجتناب ناپذیره.

رهبران بزرگ کسانی‌اند که به حس درون‌شان اعتماد می‌کنند. کسانی‌اند که هنر را قبل از علم درک می‌کنند. آن‌ها پیش از تسخیر اذهان، قلب‌ها را تسخیر می‌کنند. سایمون سینک

کمک کننده باش

عموماً چیزی که من به تجربه دیدم اینه که آدما خیلی زود از اینکه نمی‌تونن به‌وسیله‌ی اینترنت به اشتهار برسن و دیده بشن، خسته می‌شن.

دلیل اصلی این اتفاق انتخابِ اشتباهِ معیارِ رشده. یعنی تقریباً همه معیار موفقیت خودشون رو تو بازیِ رهبر فکری شدن می‌ذارن روی تعداد فالوورا یا تعداد لایکاشون و چون اوایل کار رشد این اعداد خیلی کنده نا امید می‌شن.

تقریباً هیچ راهی نیست که بشه این موضوع رو تو ذهن یه نفر نهادینه کرد که: تا مدتی اصلاً به عدد لایک و ویو و کامنت و فالوورات نگاه نکن. حرفای اینجوری که “عدد مهم نیست” و چیزای شبیه به این بیشتر مسکن هستن تا درمان.

چیزی که من متوجه شدم و اجراش کردم و برای من نتیجه داد: استراتژی کمک کننده بود.

مثالشو همیشه اینجوری می‌زنم: فرض کن یکی دستشو از لب پرتگاه گرفته و داره میفته پایین و کمک می‌خواد. وقتی تو برای کمک می‌ری بالای سرش، اون آدم نگاه می‌کنه ببینه با پورشه اومدی یا نه؟ اگه ساعت های‌کپی نداشته باشی دستتو نمی‌گیره؟ اصلاً! اون کمک می‌خواد و ابداً این چیزا براش اهمیت نداره.

یعنی وقتی خودت رو تو جایگاه کمک‌کننده قرار بدی حرفت اینه: من اومدم کمکت کنم، این کارا هم از دستم برمیاد، کمک می‌خوای؟ اگه کمک می‌خوای دستتو بده بهم. اگه نه که من کاری باهات ندارم.

تو جایگاه کمک‌کننده دیگه مهم نیست فالوور داری یا نه، لایکات بالاس یا نه، کامنت می‌گیری یا نه، تو اومدی که کمک کنی و هر کاری از دستت برمیاد انجام می‌دی.

اینجا فقط اونایی که بخوان تو بالا بردن تعداد فالوور به این و اون کمک کنن دچار مشکل می‌شن، مگرنه بقیه هیچ مشکلی ندارن.

حالا هر چی بیشتر و بهتر بتونی به مردم کمک کنی جایگاه با ثبات‌تری تو ذهنشون پیدا می‌کنی و یواش‌یواش تو کاری که داری می‌کنی اسمت شناخته می‌شه.

البته دوباره باید بگم، این مشهور شدنه به استعداد و میزان مهارتت وابستگی مستقیم داره.

فروش را متوقف کنید، کمک کردن را آغاز کنید. زیگ زیگلار

چگونه اینفلوئنسر شویم – اجرا

تا اینجا چیزایی که گفتم مربوط می‌شد به ذهنیت و طرز فکر یه اینفلوئنسر که البته خیلی بیشتر می‌شه در موردش حرف زد و لابلای کتاب‌ها هم خیلی صحبت شده.

بعد از اینکه ذهنیتم رو درست کردم حالا وقتشه که عمل کنم. یعنی محتوا تولید و منتشر کنم.

قسمت سخت ماجرا اینجاست. ذهنیت کاری نداره. همه می‌تونن طرز فکرشون رو تغییر بدن اما خیلی خیلی کمن کسایی که بتونن محتوا بیرون بدن.

ازین جا به بعد بازی سخت می‌شه!

شاید این پست از گری وی با عنوان چطور شروع کنیم به تولید محتوا به کارت بیاد.

الگو داشته باش

قبل از هر چیز یکیو پیدا کن و از اون توی تولید و انتشار محتوا الگو بگیر. استایل تولید و انتشار محتواشو کپی کن. نه به قصد کپی کردن و خزبازی، به قصد یاد گرفتن.

دقت کن! الگویی که انتخاب می‌کنی حتماً نباید هم صنف تو باشه. کسی رو انتخاب کن که بتونی ریخت تولید و انتشار محتواشو کپی کنی.

مثلاً یکی فقط ویدیو می‌زنه با یه فرم خاص که هر هفته ویدوهاشو روی یوتوب منتشر می‌کنه و تیکه‌های خوبشو هفته‌ای ۲ یا ۳ تا می‌ذاره تو پیج اینستاگرامش.

مثلاً یکی فقط توی بلاگ شخصیش روزانه نویسی می‌کنه، خیلی کوتاه و تیکه‌های خوبشو توی توئیتر منشر می‌کنه و بعضیاشو تبدیل به عکسنوشته می‌کنه می‌ذاره تو اینستاگرام.

مثلاً یکی ماهانه یه پادکست بیرون می‌ده و خلاصه‌ی پادکستش رو توی مدیوم منتشر می‌کنه.

اون ریخت کلی انتشار و تولید محتوا رو به‌علاوه‌ی ظاهر کارا در نظر بگیر و یه الگو برای خودت پیدا کن. هیچ فرقی نداره. هیچ بهتر یا بدتری وجود نداره. باید ببینی خودت از چه ریختی بیشتر خوشت میاد و تو کدومش بهتری.

متن، ویدیو، صدا، عکس. خیلیا هستن که با انتخاب عکسای خوب و نوشتن متنای قوی توی اینستاگرام خیلی مشهور و تاثیرگذار شدن.

اینجوری فکر نکن که اگه ویدیو نگیرم نمی‌شه. اصلاً همچین چیزی نیست. اصلاً اینجوری نیست که یه چیز برای همه جواب بده. باید اون فرمی از محتوا رو که توش قوی هستی و راحت می‌تونی توش کار کنی رو انتخاب کنی.

یعنی بهتره الگویی انتخاب کنی که مدل تولید و انتشار محتواش جوری باشه که تو باهاش هماهنگ باشی.

لطفاً بدون الگو شروع نکن! جدی می‌گم. کارت پیچیده می‌شه و احتمال نتیجه دادنش خیلی پایین میاد.

مسیرتو مستند کن

کل داستان اشتهار و رهبر فکری یا اینفلوئنسر شدن رو به لحاظ اجرا می‌خوام تحت همین عنوان توضیح بدم. مسیرتو مستند کن.

تمام حرف اینه که: یه مشکل رو پیدا کن. می‌تونه یه مشکل درونی باشه. یه مسئله‌ی روانیِ شخصی. یه موضوع توی صنف خودت که نیاز به تغییر داره. یه سبک جدید.

یه مشکلی، یه چیزی که برای حل کردنش باید تلاش کنی. اینو پیدا کن و شروع کن به پیدا کردن راه‌حل براش یا حل کردنش و این مسیر رو مستند کن.

یعنی عکس بگیر، متن بنویس، ویدیو بذار… هر چی. استوری بذار که سلام بچه‌ها یادتونه رفته بودم فلان جا، الان نشد دارم برمی‌گردم. داستان تعریف کن.

لازم نیست حتماً مستقیم داستان تعریف کنی، همین که راه بیفتی و صرفاً بعضی وقتا گزارش کار بدی یا دستاوردهایی که بدست آوردی رو نشون بدی، مردم خودشون کم‌کم داستانتو می‌فهمن.

لازم نیست بیای بگی خب پس باید تو اولین پستم خودمو معرفی کنم و بعدش بگم که می‌خوام چیکار کنم. نه! راه بیفت و پست بذار.

محتوا تولید کن! یه آشغالی بده بیرون.

منظم و مرتب و مستمر محتوا بیرون بده و با بقیه ارتباط داشته باش. اوایلش شاید زیاد ازت وقت بگیره ولی رفته‌رفته کارت کمتر می‌شه ولی اولش باید زیاد براش وقت بذاری.

هیچکس تو رو نمی‌شناسه و می‌خوای شناخته بشی، می‌خوای بقیه نظراتت رو بشنون، بعد می‌خوای با هفته‌ای دو تا دونه پست و ارتباط نداشتن با هیچکسی دیده بشی؟!

می‌خوام اینفلوئنسر بشم چیکار کنم؟ یه مشکلو پیدا کن و برای حل کردنش راه بیفت و مسیرتو مستند کن. اوایل کسایی که اون مشکل رو دارن تک و توک دنبالت می‌کنن. وقتی حلش کردی کلی آدم که اون مشکلو دارن دوروبرت جمع می‌شن و دنبالت می‌کنن.

تو مسیر رشد بودن برای مردم همیشه جذابه. اینکه داری تلاش می‌کنی تا چیز بهتری بسازی و این بهتر شدنه لابلای محتواهات دیده می‌شه به مردم انگیزه می‌ده که دنبالت کنن.

رهبر فکری یعنی جلودار. جلودار اگه یه جا واسه دیگه جلودار نیست. جلودار همیشه جلوتر از بقیه حرکت می‌کنه. همیشه چیزایی می‌گه و کارایی می‌کنه که برای دنبال‌کننده‌هاش الهام‌بخشه.

اینفلوئنسری که تاثیرگذاری بالایی داره ساکن نیست. در حال حرکته. گاهی اوقات شکست می‌خوره، گاهی اوقات موفق می‌شه. مهم نیست شکست بخوری یا موفق بشی. مهم اینه دست از حرکت کردن برنداری.

مثلاً همین سلبریتی‌های تو سبک کیم کارداشیان رو که هیچ کار خاصی جز زندگی کردن و نشون دادن زندگیشون ندارن ببین. چون زندگی بالا پایین داره و اینا دارن همین زندگی رو به تصویر می‌کشن همیشه برای مردم جذابه.

فعال باش و نشون بده فعالی!

راجع به اینکه چجوری فالوورامو زیاد کنم تا دلت بخواد به زبان‌های مختلف مطلب هست که همشون هم تقریباً دارن یه چیزیو می‌گن. نگران اعداد نباش! تو راه بیفت، عالی باش، مسیرتو قشنگ مستند کن، بی‌بروبرگرد موفق می‌شی.

یادت نره تولید محتوا بیشتر هنره تا ریاضی. ذوق و سلیقه به‌کار بگیر و خوشگل و سرگرم‌کننده محتوا بیرون بده. قصه بگو. خشک و خالی به جایی نمی‌رسی.

فالوور حقیقی

فالوور یعنی دنبال‌کننده. دنبال‌کننده کسی رو دنبال می‌کنه که در حال حرکته. دنبال کننده‌ی حقیقی اونه که به‌خاطر اعتمادی که به تو داره هر طرفی بری دنبالت میاد. اگه فقط ده تا دنبال کننده‌ی حقیقی داشته باشی می‌تونی تغییرات بزرگی بوجود بیاری.

برای اینکه فالوور حقیقی داشته باشی باید مورد اعتماد باشی و برای اعتماد باید صادق باشی. ذره‌ای اختلاف بین حرف و عملت کارو برای همیشه خراب می‌کنه.

برای اینکه بتونی ثابت قدم بمونی و از مسیرت منحرف نشی باید یه هدف و آرمان خیلی درشت داشته باشی که بعد از گذشت یه مدت کوتاه کمرنگ نشه یا از دست نره.

باید با چرا شروع کنی.

جمع‌بندی

اگه تو اینستاگرام آدم شاخی بشم و رهبر فکری بشم بازم بهم می‌گن اینفلوئنسر. برای اینه که عنوان این مطلب شده چگونه اینفلوئنسر شویم. در اصل باید می‌گفتیم چگونه رهبر فکری شویم.

برای اینفلوئنسر شدن باید تو زمینه‌ای که می‌خوام تاثیرگذار باشم فعال باشم. عمق بگیرم و چیزایی بسازم یا نظراتی بدم که تا حالا دیده یا شنیده نشده باشه.

در کنار این فعال بودنم باید یه الگو پیدا کنم و مسیرم رو مستند کنم. محتوا بیرون بدم. هر جوری که می‌تونم و فکر می‌کنم توش خوبم. محتوا محتوا محتوا!

اگه محتوا نولید کردن بلد نیستم باید یاد بگیرم. لازم نیست فیلم‌ساز بشم، خیلی جاها همین‌که لنز گوشیمو موقع فیلمبرداری تمیز کنم کافیه!

همین! حرف زدن و فکر کردن دیگه بسه. یا آدم این بازی هستی یا نه. اگه نیستی هر چی زودتر اینو بفهمی بهتره. شروع کن!

این دو تا سخنرانی تد تو این موضوع کمکت می‌کنه:
ست گادین: قبیله‌هایی که ما رهبری می‌کنیم
درک سیورز: چطور یک جنبش را آغاز کنیم