۹۷

اگه قبول کنیم که شبکه‌های اجتماعی مثل آمپلی‌فایر و تشدید‌کنندۀ خواست اکثریت مردم هستن و یقین داشته باشیم خواست اکثریت در جهت داون‌گِرِید و تنزل رتبۀ اوناس، تکلیف و مسئولیت من به عنوان مالک و صاحب شبکۀ اجتماعی چیه؟ هیچ مسئولیتی ندارم و همین که خواست اکثریت رو برآورده می‌کنم(حتی اگه باعث بشه سطحی‌تر از قبل بشن) مهمه و سودی که از این راه به دست میارم؟ یا در قبال جایگاهی که دارم و محصولی که ساختم مسئولم و چیزی که می‌دونم باعث ارتقاء اونا می‌شه رو باید بهشون ارائه بدم نه صرفاً چیزی که می‌خوان؟
اگه صرفاً منفعت‌طلبی رو مبنا نگیریم و خودمون رو مسئول بدونیم می‌رسیم به بحث همیشه موردِ چالشِ بشریت، بالاخره چی برای انسان خوبه؟… و این خوبی با تعاریف متفاوتی که ما از هستی می‌کنیم تغییر می‌کنه. اینجوری اثری که شبکه‌های اجتماعی روی آدما می‌ذارن، متأثر از هستی‌شناسیِ مالکانِ شبکه‌های اجتماعیه. یعنی هر چه تطابقِ فهمِ هستیِ مالکِ شبکه‌ اجتماعی با حقیقت بیشتر باشه، می‌شه انتظار شبکه اجتماعی سالم‌تری رو داشت. و این اصل در مورد هر محصولی صدق می‌کنه. دقت کن!