هیچ‌وقت از رو بیکاری و فضولی پیجا و استوریای اینو اونو نبین. چون فضولی کار درستی نیست در هر صورت ذهنت بهم می‌ریزه. کار داری حرفی نیست، ولی اگه صرفاً داری اینو اونو چک می‌کنی که ببینی کی داره چیکار می‌کنه بی‌بروبرگرد فکرت کج می‌شه. کمترینش حسادت، رقابت، من چرا ندارم و چیزای این شکلیه.

هر تیکه محتوایی که می‌بینی داره می‌گه: می‌شه چند دقیقه از وقتتو بهم بدی؟ وقت یعنی زندگی.
هر تیکه محتوا بخشی از زندگیتو می‌خواد. تنها داریی حقیقیت.
حواست باشه داری کجا خرجش می‌کنی. الکی خرج کردنش یعنی طلا دستته و چون ارزششو نمی‌دونی داری جای پشگل می‌دی می‌ره.

تمام افرادی که تلاش می‌کنند بین آموزش و سرگرمی تفاوت قائل شوند درباره‌ی هیچ‌یک اطلاعی ندارند. [مارشال مک‌لوهان]

سود گوگل و شبکه‌های اجتماعی تو اینه که توجه ما رو پخش و ریزریز کنن. هر چی بیشتر و تیکه‌تیکه‌تر اینور اونور بچرخیم، آواتارمون سریعتر و بهتر توی هوش مصنوعی کامل‌ می‌شه. فکر کن وارد گوگل بشی و یه مقاله‌ی بلند بدون لینک به هیچ سایت دیگه پیدا کنی که توش هیچ چیز مزاحمی نباشه و نیم‌‍ ساعت مطالعه کنی و از گوگل بیای بیرون. یا بری توی اینستاگرام و دو تا محتوای بلند بدون اینکه چیزی بهت پیشنهاد بشه ببینی و بیای بیرون. هیچوقت اون پلتفرم نمی‌تونه تو رو بشناسه. باید مثل موش آزمایشگاهی حواست اینور اونور پرت بشه که برای پلتفرم سود داشته باشی. مصرف عمیق محتوا همراه با تمرکز، دقیقاً نقطه‌ی مقابلِ سودِ این پلتفرم‌هاس. یعنی اگه کاربراشون رو به این سمت تشویق کنن تو یه سیر نزولی بعد از چند سال ورشکست می‌شن.

یووال نوح هراری می‌گه ما تو عصر بیست و یکم از فقر فلسفی رنج می‌بریم و نیاز داریم به دیدگاه‌های جدید. می‌گه تمام چیزایی که الان به عنوان اصول فکری و فلسفی داریم، همشون برای قرن هجدهمه. سوال اینه که آیا انسانِ عجولِ سطحیِ دنبالِ سرگرمیِ قرن بیست و یک، اصلاً توان تولید ایده‌ی جدید فلسفی رو داره؟ آیا این همه اختراع و اکتشاف و فکر توی اون دوره، به خاطر رونق کتاب نوشتن و کتاب خوندن نبوده؟ آیا ادامه‌ی مصرف محتواهای به شدت کوتاه باعث نمی‌شه انسانِ عصر اینترنت توان نظریه‌پردازی رو از دست بده؟ آیا پر شدن ریزترین لحظات عمر یه آدم با سرگرمی‌های ارزونِ جذاب که صرفاً سرگرم‌کننده هستن و ذهن رو مصرف‌کننده‌ محض بار میارن، فرصتی برای فعالیت ذهن که بخواد چیزی تولید کنه می‌دن؟ اگه بدن آیا ذهن توان تولید محتوای عمیقی رو داره که مثل ایده‌های قرن هفده و هجده تا صدها سال اثرگذار باشه؟

بازاریابی محتوایی یک بازاریابی استراتژیک است که متمرکز است بر روی تولید و توزیع محتوای با ارزش، مرتبط و مستمر برای جذب و حفظ یک جامعۀ مخاطب کاملاً مشخص با هدف هدایت آنها برای انجام افعال سودآور. (انیستیتو بازاریابی محتوایی) (توضیح بیشتر…)

رید هافمن: «اگه از اولین محصولت خجالت‌زده نیستی بدون محصولت رو خیلی دیر بیرون دادی.»
تو بگو: «اگه محتواتو منتشر کردی و ازش خجالت نکشیدی بدون خیلی دیر جنبیدی.»