آمارهای مختلفی وجود داره که می‌گه بین ۳۰ تا ۵۰ درصد خریدهای آمریکایی‌ها بدون فکر و به قول معروف هوسی (impulsive) انجام می‌شه. این داستان یعنی ما داریم بشر رو برای مصرف بیشترِ منابعی که روی کرۀ زمین محدوده ترغیب می‌کنیم. فعلاً تا ۵۰ درصد پیش رفتیم، فک کن اگه بالای ۸۰ ۹۰ درصد بشه چی می‌شه؟ این یعنی کنترل بی‌قید مشتریان، بدون اینکه بفهمن. تصمیم‌گیری بی‌معنی می‌شه و منابع زمین کلاً به فنا می‌ره.

انتقال گروئن یه اصطلاح توی طراحی مراکز خریده. این اصطلاح مربوط به زمانیه که مصرف‌کننده‌ها وارد یه مرکز خرید می‌شن و تو محاصرۀ یه طراحی گیج‌کننده قرار می‌گیرن که هم جهت حرکتشون رو تحت تاثیر قرار می‌ده و هم باعث می‌شه نیت اصلی خودشون رو از دست بدن و مستعد خریدهای غیرعقلانی و احساسی بشن.
انتقال گروئن از اسم ویکتور گروئن، معمار اتریشی گرفته شده که اتفاقاً با این جور طراحی‌ها مخالف بود. این اصطلاح در حقیقت یه پدیدۀ روانشناختیه که توی اون یه واقعیت خیلی ایده‌آل به صورت عمدی بازسازی می‌شه و به خاطر آشنایی که برای مصرف‌کننده داره، ایجاد احساس امنیت و آرامش می‌کنه.

مردم احساسی خرید می‌کنن، بعدش منطقی خریدشون رو توجیه می‌کنن.

شاید الان اینجوری شده باشه ولی این از ابتدای خرید بشر نبوده. وقتی یه چیزی رو در مورد انسان پیش‌فرض می‌گیریم، اونقدر بر اساس اون جلو می‌ریم تا انسان عوض می‌شه. در نتیجه صحت اون طرز فکر اثبات می‌شه.

صمیمیت با زیاد شدن فالوورات ناپدید می‌شه. وقتی دو هزار نفر هر روز بهت پیام بدن مجبوری توجهتو بین همشون یا حداقل یه تعدادی‌شون پخش کنی. مجبوری با هر کی فقط یه کوچولو حرف بزنی. هر چی بیشتر دورت شلوغ بشه تنهاتر می‌شی!

کسب‌وکارهای اینترنتی اعتیادآورند!

من کمال‌گرا هستم یعنی من می‌ترسم!
کمال‌گرایی در حقیقت یه کلمه‌ی باکلاسه که باعث می‌شه احساس کنیم چون خیلی پرفکتیم خیلی کارارو نمی‌تونیم انجام بدیم. نه عزیزم، تو عالی نیستی، تو یه ترسویی که از همه ایراد می‌گیری و با این کلمه داری رو نقطه‌ ضعفت سرپوش می‌ذاری.

بلاگرایی که کل زندگی‌شونو ریختن رو دایره، بلاگری نمی‌کنن که زندگی کنن، زندگی می‌کنن تا بتونن بلاگری کنن!

+ دیگه نمی‌کشم، می‌شه یه ماه برم مرخصی؟
– هیچ مشکلی نداره، فقط برگردی پیجت خراب می‌شه
+ دو سال مدام روش کار کردم؟!
– من مجبورت نمی‌کنم. آزادی هر کاری دوست داری بکنی
+ یعنی می‌ذاری برم؟
– برگردی پیجت خراب می‌شه!
(دیالوگ ثابت صاحب حساب کاربری و الگوریتم شبکه‌های اجتماعی)

هیچ‌وقت از رو بیکاری و فضولی پیجا و استوریای اینو اونو نبین. چون فضولی کار درستی نیست در هر صورت ذهنت بهم می‌ریزه. کار داری حرفی نیست، ولی اگه صرفاً داری اینو اونو چک می‌کنی که ببینی کی داره چیکار می‌کنه بی‌بروبرگرد فکرت کج می‌شه. کمترینش حسادت، رقابت، من چرا ندارم و چیزای این شکلیه.

خطر واقعی این نیست که کامپیوترا شبیه آدما فکر کنن، خطر واقعی اینه که آدما شروع کنن مثل کامپیوترا فکر کردن [سیدنی جی هریس]

هر تیکه محتوایی که می‌بینی داره می‌گه: می‌شه چند دقیقه از وقتتو بهم بدی؟ وقت یعنی زندگی.
هر تیکه محتوا بخشی از زندگیتو می‌خواد. تنها داریی حقیقیت.
حواست باشه داری کجا خرجش می‌کنی. الکی خرج کردنش یعنی طلا دستته و چون ارزششو نمی‌دونی داری جای پشگل می‌دی می‌ره.

وقتی همه‌ چیز در هر لحظه در حال بروزرسانیه ما تا آخر عمر مبتدی باقی می‌مونیم، فقط خوبیش اینه که با بقیه تو این موضوع شریکیم. [کوین کلی، آینده‌ی نزدیک]